Ολόκληρη η επιστολή του ΤΕΕ – ΤΗ εδώ

Με αφορμή δημοσιεύματα της 31ης Μαΐου 2012, που επιβεβαιώθηκαν από την αρμόδια υπηρεσία, η ΔΕ του ΤΕΕ/ΤΗ ενημερώθηκε για την απόφαση της επιτροπής οριοθέτησης της λίμνης Παμβώτιδας Ιωαννίνων που ορίζει ότι: το όριο της λίμνης ταυτίζεται με το υπάρχον ανάχωμα, στο τμήμα μεταξύ του Περάματος και της Αμφιθέας. Το τμήμα αυτό είναι το τελευταίο τμήμα της περιμέτρου της που απέμενε για οριοθέτηση.

Αντιλήψεις του παρελθόντος αντιμετώπιζαν την λίμνη μόνο ως ταμιευτήρα νερού για άρδευση και όχι σαν δυναμικό και ευαίσθητο οικοσύστημα, άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορία την παράδοση αλλά και την ανάπτυξη της πόλης και της περιοχής. Με εγκληματικούς για το περιβάλλον σχεδιασμούς, αυτές οι αντιλήψεις, οδήγησαν, εν
μέσω δικτατορίας, στην κατασκευή έργου (ανάχωμα-ταφροι) που αποδείχθηκε με τον
πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι επιβάρυνε ποικιλότροπα την λίμνη, τον πυθμένα
της, την τροφοδοσία της με πηγαία νερά. Αφαίρεσε μεγάλο τμήμα της έκτασής της και
επηρέασε σημαντικά την ισορροπία και βιωσιμότητα του ευαίσθητου οικοσυστήματός
της. Το έργο αυτό, που ποτέ δεν απέδωσε τα αναμενόμενα από τον σχεδιασμό
του, αμφισβητήθηκε έντονα από τότε μέχρι και σήμερα και έχουν επισημανθεί οι
καταστροφικές του επιπτώσεις στο περιβάλλον.

Από το Ν. 2971/2001 η επιτροπή ήταν επιφορτισμένη να καθορίσει τα όρια αιγιαλού
και παραλίας της Λίμνης σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
Στον νόμο 2971/2001 στο άρθρο 9 αναφέρονται:

Στοιχεία καθορισμού αιγιαλού και παραλίας
1. H Επιτροπή για τη χάραξη της οριογραμμής του αιγιαλού και της παραλίας λαμβάνει
υπόψη της ύστερα από αυτοψία τις φυσικές και λοιπές ενδείξεις, που επηρεάζουν το
πλάτος του αιγιαλού και της παραλίας και ενδεικτικά:
α) Τη γεωμορφολογία του εδάφους, αναφορικά με κατηγορίες υψηλών και χαμηλών
ακτών, τη σύστασή του, καθώς και το φυσικό όριο βλάστησης.
β) Την ύπαρξη, τα όρια και το είδος των παράκτιων φυσικών πόρων,
γ) Τα πορίσματα από την εκτίμηση των μετεωρολογικών στοιχείων της περιοχής,
δ) Τη μορφολογία του πυθμένα,

ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΤΜΗΜΑ ΗΠΕΙΡΟΥ

ε) Τον τομέα ανάπτυξης κυματισμού σε σχέση με το μέτωπο της ακτής.
στ) Την ύπαρξη τεχνικών έργων στην περιοχή, που νομίμως υφίστανται.
ζ) Τις τυχόν εγκεκριμένες χωροταξικές κατευθύνσεις και χρήσεις γης που
επηρεάζουν την παράκτια ζώνη.
η) Την ύπαρξη δημόσιων κτημάτων κάθε κατηγορίας που βρίσκονται σε άμεση
γειτνίαση με την παράκτια ζώνη.
θ) Τυχόν υφιστάμενο Κτηματολόγιο και
ι) Την ύπαρξη ευπαθών οικοσυστημάτων και προστατευόμενων περιοχών.

Για το επίμαχο τελευταίο τμήμα της περιμέτρου της λίμνης που απέμενε για
οριοθέτηση, από την επιτροπή που ήταν επιφορτισμένη με τον καθορισμό των
ορίων της λίμνης ελήφθη ως μοναδικό κριτήριο για την οριοθέτησή της η ύπαρξη
του παραπάνω τεχνικού έργου (ανάχωμα), που όπως λέχθηκε έχει αποδειχθεί
καταστροφικό για όλο το οικοσύστημα της Λίμνης και που ποτέ δεν απέδωσε
τα αναμενόμενα από τον σχεδιασμό του. Αντίθετα η απαίτηση εμπλουτισμού
της λίμνης από τα νερά της πηγών Κιόσκι και Σεντινίκου (παράκτιος φυσικός
πόρος), η ύπαρξη οικοσυστήματος διαπιστωμένου από πλήθος μελετών, που
ιστορικά ανήκαν στην υδάτινη επιφάνεια της λίμνης, αγνοήθηκαν και ουδόλως
ελήφθησαν υπόψη. Παρόλο που το νομοθετικό πλαίσιο έδινε το δικαίωμα, αν
δεν υποχρέωνε, η επιτροπή δεν έδειξε καμία ευαισθησία για την βιωσιμότητα του
φυσικού περιβάλλοντος και του οικοσυστήματος της λίμνης ούτε για την προστασία
των ωφέλιμων χρήσεών της.
Η πρόταση της επιτροπής να ταυτιστεί το όριο της Λίμνης με το ανάχωμα έρχεται
σε αντίθεση με όλες τις απόψεις, προτάσεις αποκατάστασης και επιστημονικές
επισημάνσεις που διατυπώθηκαν σε συνέδρια και ημερίδες.

Θεωρούμε ότι η επιτροπή με τη πρότασή της νομιμοποιεί ένα έργο που τροποποιεί
το φυσικό περιβάλλον της λίμνης. Αναλαμβάνει ευθύνη που κατά την γνώμη μας
δεν της ανήκει. Ευθύνη που σαράντα χρόνια τώρα όφειλε η πολιτεία να αναλάβει
αναγνωρίζοντας το ανάχωμα ως άχρηστο, επικίνδυνο και χρόνια απαξιωμένο.

Οι απόψεις της ΔΕ του ΤΕΕ/ΤΗ είναι πάγιες και οι προτάσεις της γνωστές για την
οριοθέτηση, την προστασία της λίμνης και για την διαχείριση του οικοσυστήματος του
λεκανοπεδίου Ιωαννίνων.

Απαιτεί να ληφθούν αποφάσεις με γνώμονα την προστασία και την αποκατάσταση
της ισορροπίας του οικοσυστήματος της λίμνης Παμβώτιδας και όχι την τυπική
και μάλιστα αμφισβητήσιμη νομιμότητα έργων που έχουν είτε δημιουργήσει είτε
συμβάλει στην σημερινή δυσμενή κατάστασή του.

Εδώ ο ισόχωρος του ΤΕΕ

και σχετικά δημοσιεύματα

Λίμνη και πίσω από το ανάχωμα Αμφιθέας , Νέοι Αγώνες 09.06.2012

«Μύδροι» ΤΕΕ/τμ. Ηπείρου για την οριοθέτηση της Λίμνης, Πρωινός Λόγος 09.06.2012

ΔΥΝΑΤΟ «ΟΧΙ» στο ανάχωμα Αμφιθέας, Πρωινά Νέα 09.06.2012

Στο ανάχωμα το όριο της λίμνης στην Αμφιθέα , Νέοι Αγώνες, 31 Μαΐου 2012

Για την περιοχή της Αμφιθέας η «κόκκινη γραμμή», τελικά, θα …χαραχθεί πάνω στο ανάχωμα και ειδικότερα στον χωματόδρομο και άρα δεν επηρεάζεται η πίσω από τη γραμμή έκταση (…)

Με απλά λόγια δεν ζητείται να «σπάσει» το ανάχωμα για να …επεκταθεί η λίμνη στις πίσω από αυτό εκτάσεις. (…)

Οι πηγές Σεντενίκου θεωρούνται εκτός λίμνης, αφού δεν συνδέονται απευθείας με αυτή, μεσολαβεί το ανάχωμα και στην ουσία είναι ένας ταμιευτήρας, τα αποστραγγιστικά δεν λειτουργούν και άρα τα λιβάδια που καλύπτονται από νερό των πηγών δεν ανήκουν στη λίμνη.

Η οριοθέτηση έφερε… φουρτούνα στον Ναυτικό Όμιλο Ιωαννίνων , Νέοι Αγώνες, 30 Μαΐου 2012

Η οριοθέτηση της λίμνης και τα στοιχεία που προκύπτουν από το Κτηματολόγιο δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα στον Ναυτικό Όμιλο Ιωαννίνων. (…)

Από το Κτηματολόγιο προκύπτει ότι ο ΝΟΙ έχει δηλώσει τα ακίνητα που του ανήκουν και παράλληλα ότι η επίμαχη έκταση είναι κοινόχρηστη και… καταπατημένη. (…)

Αλλά το πρόβλημα δεν λείπει και από την άλλη πλευρά που βρίσκονται άλλες εγκαταστάσεις και το ΚΕΚΩΠ, τα οποία ανήκουν στην Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, μαζί με το ΕΑΝΚΙ (κλειστό γυμναστήριο, κολυμβητήριο, γήπεδο κλπ). (…) Η εξέδρα στήθηκε, μέσα στο νερό σχεδόν, το 1990 για τις ανάγκες των Μεσογειακών Αγώνων, αλλά σήμερα είναι επικίνδυνη για την ασφάλεια των θεατών και πρέπει να απομακρυνθεί.

Στην κακή διαχείριση του υδρολογικού φορτίου, με απόρριψη ανεπεξέργαστων στραγγισμάτων από το κύτταρο, εντός του ΧΥΤΑ και όχι σε πρόβλημα στο ίδιο το κύτταρο αποδίδει, το πόρισμα της επιστημονικής επιτροπής που συγκρότησε η Περιφέρεια τη ρύπανση που βαίνει διαρκώς μειούμενη, στην πηγή «Λεύκα» στην… πλάτη του ΧΥΤΑ.

Με πολύ απλά λόγια, ευθύνεται όντως ο ΧΥΤΑ για τη ρύπανση είναι το πρώτο βασικό συμπέρασμα όπως υποστηρίχτηκε εξαρχής από κατοίκους και το δήμο Βορείων Τζουμέρκων, αφού τα επιβαρυμένα νερά αντί να περάσουν για επεξεργασία από τον βιολογικό, λόγω του όγκου τους ρίχτηκαν εντός του ΧΥΤΑ και μέσω των γεωτρήσεων «βγήκαν» στην πηγή που εμφανίστηκε η ρύπανση.  «Πνίγεται» στα νερά ο ΧΥΤΑ και ρυπαίνει (Νέοι Αγώνες)

Ολόκληρο το έγγραφο του Τεχνικού Επιμελητηρίου εδώ

Και σχετικά δημοσιεύματα:

Νέοι Αγώνες: «Καταπέλτης» το ΤΕΕ για το νέο Σχέδιο Π.Δ Λίμνης

Ηπειρωτικός Αγων: Η λίμνη των μεθοδεύσεων

Επισημαίνουμε ότι το Π.Δ. πρέπει να περιλαμβάνει την ρητή αναφορά ότι τα όρια  της υδάτινης επιφάνειας της Λίμνης ταυτίζονται με την πολυγωνική με απόλυτο υψόμετρο 469,54 μ. Με βάση αυτή την παραδοχή έχει γίνει, μέχρι σήμερα, η οριοθέτηση του μεγαλύτερου τμήματος της περιμέτρου της Λίμνης. Η διατύπωση, όπως περιλαμβάνεται στο σχ. ΠΔ, χωρίς αναφορά στο υψόμετρο 469,54 μ. είναι εντελώς ασαφής και μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις αμφισβήτησης των ορίων ακόμη και εκεί που έχουν ήδη καθοριστεί. Δεν πρέπει να αφεθεί καμία κερκόπορτα ανοικτή σε βάρος της Λίμνης.

Αδικαιολόγητα και εντέλει απαράδεκτα, αποκόπτεται το τμήμα της υδάτινης επιφάνειας της Λίμνης πίσω από το ανάχωμα της Αμφιθέας. Αναγνωρίζεται  σαν τμήμα ξηράς με συνέπεια εκτός των άλλων να απομονώνονται οριστικά τις πηγές τροφοδοσίας της Λίμνης. Για την Ζώνη αυτή (Ζώνη Α.4.1) δεν γίνεται καμία αναφορά για τις δραστηριότητες που επιτρέπονται  καθώς και για την έκτασή τους. Δημιουργούνται εύλογες επιφυλάξεις για την τελική τύχη της περιοχής. (…)

Επισημαίνουμε πάλι ότι οι Ζώνες Β7.1, Β7.2, Β7.3, η περιοχή του Μάτσικα, του Πάρκου Κατσάρη και η περιοχή του Μητροπολιτικού πάρκου, αντιμετωπίζονται ως οικιστικές περιοχές αν και μέχρι σήμερα ορίζονται σαν περιοχές προστασίας της φύσης. Δεν ελήφθησαν υπ’ όψη ούτε και οι κατευθύνσεις του υπό θεσμοθέτηση Ρυθμιστικού Σχεδίου. Η Ζώνη προστασίας της λίμνης αυθαίρετα περιορίστηκε στα 200 μ. Από στοιχεία του φυσικού ανάγλυφου της Λίμνης, από ορθοφωτοχάρτες και παλαιότερες φωτογραφίες, το πλάτος της Ζώνης που αποτελεί ζωτικό και απαραίτητο χώρο λειτουργίας του οικοσυστήματος της Λίμνης όφειλε να είναι, σε πολλά σημεία, μεγαλύτερο των 300 μ. Η Ζώνη αυτή των 300 μ. έχει οριστεί Τόπος Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους και προστατεύεται με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού. Πρέπει να γίνει σεβαστή και από τα όργανα εκείνα που διατάξεις νέων νομοθετημάτων ορίζουν ως υπεύθυνα και υπόλογα.

Σε μεγάλα τμήματα της Ζώνης Γ υφίστανται περιοχές με εγγειοβελτιωτικά έργα. Μερικά από αυτά βρίσκονται στην φάση αναβάθμισης και ανακαίνισης. Εντελώς γραφειοκρατικά και ανορθολογικά δεν περιλαμβάνονται και δεν προστατεύεται η γη υψηλής παραγωγικότητας, τόσο απαραίτητη και για την οικονομία του τόπου όσο και για την επιβίωση της πανίδας της περιοχής, που βρίσκεται εκτός ΖΟΕ. Από τώρα οι περιοχές αυτές πρέπει να προστατευθούν από αλλότριες δραστηριότητες, που μπορεί να απαξιώσουν και αχρηστεύσουν έργα και επενδύσεις ολόκληρης της κοινωνίας. Οι περιοχές αυτές και από το υπό θεσμοθέτηση Ρυθμιστικό Σχέδιο Ιωαννίνων έχει εντοπιστεί η αναγκαιότητα και δίνεται κατεύθυνση να αντιμετωπιστούν σαν γη υψηλής παραγωγικότητας. Η κατεύθυνση αυτή πρέπει άμεσα να υλοποιηθεί με την ενσωμάτωση – των περιοχών με εγγειοβελτιωτικά έργα- στις Ζώνες γης υψηλής παραγωγικότητας, με εφαρμογή του πνεύματος και της ουσίας των νομοθετημάτων που ορίζουν κριτήρια κατάταξης της γεωργικής γης.

  Πρωινός Λόγος, «Απαιτούνταν περιβαλλοντική αδειοδότηση για Κενάν Μεσαρέ» «Ο Συνήγορος του Πολίτη» αναφέρει ότι δεν έχουν ληφθεί απαντήσεις από όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες στο έγγραφο που τους είχε αποστείλει στις 30 Σεπτεμβρίου του περασμένου χρόνου, ενώ εστιάζει στο ζήτημα της απαλλαγής του έργου από τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, θεωρώντας ότι αυτή έγινε παράτυπα. Παράλληλα η Αρχή, ζητά να ενημερωθεί εάν το έργο πληροί όλες τις προδιαγραφές της μελέτης καθώς και τις προϋποθέσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Ο «Συνήγορος» ζητά πρόσθετα στοιχεία από την Ενδιάμεση Διαχειριστική Αρχή, για το αν ορθώς παραβλέφθηκε το γεγονός της «παράτυπης απαλλαγής από την έγκριση περιβαλλοντικών όρων». Από το Δήμο Ιωαννιτών, ζητά να μεριμνήσει για την αποκατάσταση της νομιμότητας και για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας.»

Ολόκληρο το από 16.03.2012 έγγραφο του Συνηγόρου του Πολίτη εδώ:

https://docs.google.com/open?id=0B0LcyCdiSTqBaHZfdWdkUnRRMG1wa21IQ2xTbTJWUQ

“Ένα κομμάτι της πλατείας Μαβίλη, παραμένει αμφισβητούμενο. Συγκεκριμένα, μια έκταση 250 τετραγωνικών μέτρων δίπλα στον παλιό «Σταθμό» εκεί περίπου που ήταν το βαγόνι, απασχολεί περί τις 7 οικογένειες αυτή τη στιγμή, καθώς ο Δήμος, με απόφαση του Αρείου Πάγου, είναι υποχρεωμένος να αποβάλλει τους ιδιοκτήτες της έκτασης.”

“«Αμφισβητούμενη» έκταση στην πλατεία Μαβίλη”
Ηπειρωτικός Αγων